Καλοκαίρι....ζέστη....νύχτα με κουνούπια....τα ποτά πάνε κι έρχονται χιλιάδες. Βρισκόμαστε στο κατάστρωμα ενός σκυλάδικου που το έφτιαξαν να μοιάζει με πειρατικό καράβι. Οι Σαλονικιοί σίγουρα θα το ξέρουν αφού το αντικρύζουν πάντα στα δεξιά πηγαίνοντας προς Χαλκιδική. Απ' έξω μοιάζει με κάστρο και μέσα έχει κατάρτια πειρατές κι άλλα τέτοια παραμυθένια, αλλά η μουσική δεν έχει και τόσο σχέση με το σκηνικό.
Πάνω στο stage η μπάντα τα δίνει. Ο drummer παλιός μεταλλάς δεν μπορεί να ξεχάσει τις καλές συνήθειες. Παίζει κέρατα, διπλοπέταλα συνεχώς, στριφογυρίζει τις μπαγκέτες στον αέρα, τα χέρια του εξαφανίζονται απ'την ταχύτητα, φαντάζεται Metal Festival στο Doncaster και στη Μόσχα. Τα μαλλιά του, καθώς τινάζονται, εκτοξεύουν φρέσκιες σταγονίτσες ιδρώτα πάνω στους μουσικούς και στο άσπρο κουστούμι του ηλίθιου τραγουδιστή που έκανε κατά τύχη όνομα στη νύχτα.
Δεν έχει καταλάβει πως κλέβει την παράσταση. Γκόμενες του πετάν λουλούδια, του στέλνουν χαρτάκια με τηλέφωνα, αλλά αυτός δεν έχει πάρει χαμπάρι. Μοιάζει με εκστασιασμένο δερβισόπουλο. Κάποιοι από την μπάντα ζηλεύουν...
Ξαφνικά το groove κόβεται, ο ρυθμός σταματάει κι όλοι γυρίζουν να κοιτάξουν τι έγινε. Σταματούν να χορεύουν, τα λουλούδια μένουν να αιωρούνται σταματώντας την πορεία τους προς τον τραγουδιάρη.
Τον βλέπουν να χει σηκωθεί απ' τα τύμπανα να 'χει πάει λίγο πιο κει και να χτυπάει με δύναμη και απίοστευτη ταχύτητα τις μπαγκέτες του πάνω στην πλαστική οδαλίσκη που κρατιέται από ένα ψεύτικο κατάρτι που είναι ενάμιση μέτρο πιο κει από το κάθισμά του.
Ο μαέστρος εξοργίζεται με το ψώνιο του, που όχι μόνο κλέβει απ' τη δόξα των τραγουδιστών αλλά αφήνει και το όργανο για να κάνει το κομμάτι του. Σηκώνεται και πάει να τον συνεφέρει. Μόλις τον πλησιάζει ο drummer έχει σταματήσει τα απανωτά χτυπήματα και ξεφυσάει. Ο μαέστρος κοιτάει πιο προσεκτικά και παραλίγο να λιποθυμήσει......
........ευτυχώς ο drummer ήταν πολύ πιο ακριβής και πιο γρήγορος απ'την οχιά που είχε τυλιχτέι στη μέση της πλαστικής κοπέλας και απειλούσε να γευτεί τον ιδρωμένο λαιμό του!
Άρον άρον τα γκαρσόνια τη μαζεύουν νεκρή οχιά μέσα στα φαράσια με τα γαρύφαλα και ο ρυθμός συνεχίζεται.
Οχιά σε ροδοπέταλο....
Ρούμπα με διπλοπέταλο....
8 comments:
"Χατζάρ" το λέγανε το μαγαζί.
Αν υποψιαστώ ότι ο ντράμερ ήταν ο Καφού... θα πεθάνω (στο γέλιο μόλις τον γνωρίσω)
Μα γίνονται τέτοια πράγματα;
Γίιινονται, γιινονται!
Αυτό είναι που λέμε "φίδιασε ο ντράμερ", έτσι;
@nosy
έεετσι αχ αυτή η γενιά σου όλα τα θυμάται
@itelli δυστυχώς θα σε απογοητεύσω φίλε μου...
ο καφού έχει κάνει άλλα τζειμσμποντιλίκια αλλα δυστυχώς όχι αυτο....μακαρι να το κανε αυτός δηλαδη...!
@sorry girl
αν γίνονται λέει....στα σκυλάδικα όλα είναι δυνατά, ο σουρεαλισμός θεριεύει!
@Mboy
χαχα φίδιασε δε λες τίποτα....
Ο Μέγιστος Θάνος Αλεξανδρής έγραψε πως κάποια μέρα το σκυλάδικο θα γίνει αντικείμενο μελέτης από κουλτουριάρηδες όπως έγινε και με το ρεμπέτικο.και σιγά σιγά,νατο..
cherryfairy (τι ωραίο nick!)
Ετσι είναι. Δεν ξέρω πότε το έγραψε αυτό ο Αλεξανδρής αλλά το σκυλάδικο αναλύεται πολλά χρόνια τώρα κι οι αληθινές ή όχι ιστορίες του έγιναν ταινίες,τραγούδια ή και βιβλία [π.χ. το "Ζειμπέκικο" (αν δεν κανω λαθος τον τίτλο της βιογραφίας του Κοεμτζή), "Αυτή η νύχτα μένει"]
Είναι κοινωνικό φαινόμενο και μάλιστα πολύ μεγάλο ιδίως στην εποχή που διανύουμε.
Και βέβαια μεγάλο σχολείο για την αλήθεια και το ψέμα των ανθρώπων, τις αδυναμίες, το χρήμα, τον έρωτα την καύλα, όλη τη ζωη δηλαδή σε μια εκστατική μικρογραφία.
Σαν να λέμε λίγο πιο αλλοπαρμένη δηλαδη.
Ιδίως αν δεις τα πράγματα περισσότερο από μέσα
Το βιβλίο βγήκε το 1995 περίπου-ο Αλεξανρής δούλεψε ως τραγουδιστής σε επαρχία γύρω στα 10 χρόνια-τέλη '70 με τέλη '80.Πληροφοριακά.
Post a Comment