ARIZONA part 2

Λοιπόν αντε καλές μαλακίες και δω. Ένα από τα πιο γελοία σκηνικά που 'χω δει σε αυτό το μαγαζί είναι το εξής:
Πελάτης, φιλος γενεθλιάζοντος, ζητά από το αφεντικό και τραγουδιστή να παίξουμε το happy birthday για να βγάλυν την τούρτα που προοριζόταν για το φίλο του. Το αφεντικό το λέει στο μπουζουκτση και φεύγει από την πίστα για να τραγουδησει απο το τραπέζι αυτού που έχει γενέθλια. Η τούρτα έχει αρχίσει να φτάνει, το αφεντικό λεει τωρα στον μπουζουκτση και περιμένει με το μικροφωνο στο στόμα να μπει. Ελα ομως που ο μπουζουκτσης εχει καταλάβει τα γενέθλια του σφακιανακη και μπαίνει με μια ταξιμάρα σε φυσική μινόρε 200 νότες το δευτερόλεπτο. Εκει που είναι ετοιμος να μπει ο τραγουδιστής, ακουει τις νοτάρες και πριν προάβει να τραβηχτεί απο το μικρόφωνο λέει : Γαμώ την παναγία μου. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Με μια ιστορία Tου, καλωσορίζω τον kafouroutso στο blog!

Ένα από τα μεγάλα όνειρά μου έγινε πραγματικότητα....να κάνω blog με τον kafouroutso

Τον καλωσορίζω στις "Ιστορίες Σκυλάδικου" διηγούμενος μια ιστορία του, στο σκυλάδικο "Arizona" του Λονδίνου όπου βγάζει ιδρώνωντας τις λιρίτσες Αγγλίας του....

Παίζει ο kafou λοιπόν στο σκυλάδικο, όπου συχνάζουν όλοι οι Έλληνες λεφτάδες του Λονδίνου, εφοπλιστές, χρηματιστές, τεχνοκράτες κλπ.

Πρώτο τραπέζι πίστα ένα μωρό θεϊκό παίζει με τα μάτια τον kafou. Ξέρεις, απ'αυτές τις Αθηναίες που οι μπαμπάδες τους έχουν τα άπειρα λεφτά, που η Ελλάδα δεν τις χωράει πια, που ζουν στο South Kensington και έχουν βαρεθεί και την κόκα και έχουν δοκιμάσει τα πάντα στη ζωή τους!

Αυτός ανταποκρίνεται και απαντάει με την κεραυνοβόλο Γρεβενίσια ματιά του...Εκείνη ήδη έχει κάνει τρελή ζημιά στο μαγαζί! Γαρύφαλο φεύγει με τον κουβά, μπουκάλια πάνε κι έρχονται, χαμός. Αρχίζει και ξεσαλώνει κι άλλο. Σιγά σιγά έρχεται όλο και πιο κοντά στον kafou. Από το τραπέζι στην πίστα, από την πίστα δίπλα στα drums.

Σε κάποια φάση βρίσκονται αυτή να κάθεται στα πόδια του κι αυτός με τα χεράκια του τυλιγμένα γύρω της να παίζει και ταυτόχρονα να μιλάνε (το να παίζεις και την ίδια στιγμή να μιλάς άνετα, είναι αποτέλεσμα των ασκήσεων ανεξαρτησίας των μελών που κάνουν οι drummers και δη ο kafou).

Του λέει αυτή:"Ξέρεις μωρέ κι εμείς εδώ, τα χουμε ζήσει όλα και βαριόμαστε στην Ελλάδα και το Kensington μας ξέρει απέξω και δε μας χωράει πια.....και κόκες και drugs και τα ρέστα..."

Σε κάποια φάση, σηκώνει κρυφά την μπλούζα της και του μοστράρει το βυζί της, τέλειο, καλοσχηματισμένο, φρέσκο φρέσκο, μόλις βγήκε απ'τον πλαστικό, τεφαρίκι πράμα λέμε.....και του λέει:

"Δες εδώ, μόλις έχω βγει απ' το χειρουργείο μωρε....και ξέρεις....τι σου λέει...;"

Απαντάει θλιμμένα ο kafou, με ερώτηση: "Χειρουργείο ε...; Καρκίνος...;"



Η γκόμενα χώρις δεύτερη κουβέντα αποχωρεί από την "Arizona" ξενερωμένη......

----------------------------

Ντάπα ντούπα......τράκατα τράκατα ταμ.......

Drum for your life....

Καλοκαίρι....ζέστη....νύχτα με κουνούπια....τα ποτά πάνε κι έρχονται χιλιάδες. Βρισκόμαστε στο κατάστρωμα ενός σκυλάδικου που το έφτιαξαν να μοιάζει με πειρατικό καράβι. Οι Σαλονικιοί σίγουρα θα το ξέρουν αφού το αντικρύζουν πάντα στα δεξιά πηγαίνοντας προς Χαλκιδική. Απ' έξω μοιάζει με κάστρο και μέσα έχει κατάρτια πειρατές κι άλλα τέτοια παραμυθένια, αλλά η μουσική δεν έχει και τόσο σχέση με το σκηνικό.

Πάνω στο stage η μπάντα τα δίνει. Ο drummer παλιός μεταλλάς δεν μπορεί να ξεχάσει τις καλές συνήθειες. Παίζει κέρατα, διπλοπέταλα συνεχώς, στριφογυρίζει τις μπαγκέτες στον αέρα, τα χέρια του εξαφανίζονται απ'την ταχύτητα, φαντάζεται Metal Festival στο Doncaster και στη Μόσχα. Τα μαλλιά του, καθώς τινάζονται, εκτοξεύουν φρέσκιες σταγονίτσες ιδρώτα πάνω στους μουσικούς και στο άσπρο κουστούμι του ηλίθιου τραγουδιστή που έκανε κατά τύχη όνομα στη νύχτα.

Δεν έχει καταλάβει πως κλέβει την παράσταση. Γκόμενες του πετάν λουλούδια, του στέλνουν χαρτάκια με τηλέφωνα, αλλά αυτός δεν έχει πάρει χαμπάρι. Μοιάζει με εκστασιασμένο δερβισόπουλο. Κάποιοι από την μπάντα ζηλεύουν...

Ξαφνικά το groove κόβεται, ο ρυθμός σταματάει κι όλοι γυρίζουν να κοιτάξουν τι έγινε. Σταματούν να χορεύουν, τα λουλούδια μένουν να αιωρούνται σταματώντας την πορεία τους προς τον τραγουδιάρη.

Τον βλέπουν να χει σηκωθεί απ' τα τύμπανα να 'χει πάει λίγο πιο κει και να χτυπάει με δύναμη και απίοστευτη ταχύτητα τις μπαγκέτες του πάνω στην πλαστική οδαλίσκη που κρατιέται από ένα ψεύτικο κατάρτι που είναι ενάμιση μέτρο πιο κει από το κάθισμά του.

Ο μαέστρος εξοργίζεται με το ψώνιο του, που όχι μόνο κλέβει απ' τη δόξα των τραγουδιστών αλλά αφήνει και το όργανο για να κάνει το κομμάτι του. Σηκώνεται και πάει να τον συνεφέρει. Μόλις τον πλησιάζει ο drummer έχει σταματήσει τα απανωτά χτυπήματα και ξεφυσάει. Ο μαέστρος κοιτάει πιο προσεκτικά και παραλίγο να λιποθυμήσει......


........ευτυχώς ο drummer ήταν πολύ πιο ακριβής και πιο γρήγορος απ'την οχιά που είχε τυλιχτέι στη μέση της πλαστικής κοπέλας και απειλούσε να γευτεί τον ιδρωμένο λαιμό του!




Άρον άρον τα γκαρσόνια τη μαζεύουν νεκρή οχιά μέσα στα φαράσια με τα γαρύφαλα και ο ρυθμός συνεχίζεται.

Οχιά σε ροδοπέταλο....
Ρούμπα με διπλοπέταλο....