Τον ένα μήνα σχεδόν που δουλεύω στο αναφερθέν σε προηγούμενο ποστ Γάμο-σκυλάδικο (Ειδική κατηγορία σκυλάδικου που εξειδικεύεται στη διοργάνωση δεξιώσεων γάμων,βαφτίσεων και παντώς τύπου δεξιώσεων, η αίθουσα κλιματίζεται), αν στίψω όλες μου τις αναμνήσεις στο τέλος θα μείνει ότι κάθε γάμος έχει κάτι το διαφορετικό. Πίστευα ότι τελικά θα είναι μια ρουτίνα, μια τυποποίηση εκδηλώσεων αλλά η διαφορετικότητα της ζωής και των ανθρώπων δημιουργούν παραλλαγές σε κάθε περίπτωση.
Ο πρώτος γάμος δεν είχε κάτι το συνταρακτικό, μάλλον γιατί ήταν ο πρώτος μου οπότε κάθετι ήταν καινούριο. Απλά μείναμε ώς τις 4μιση περιμένοντας να φύγει και η τελευταία παρέα που είχε καρφωθεί στις θέσεις της. Εμείς παίζαμε όσο πιο χάλια γινόταν (όχι για να φύγουνε,απλά τόσο μπορούσαμε).
Ο δεύτερος ήταν αλλιώς. Ο γαμπρός παλιός ροκάς ήθελε να έρθουν και κάτι φίλοι του να παίξουν με τη μπάντα τους. Είχαν συνενοηθεί και με τη διεύθυνση όποτε από εμάς είχαν το οκ, χαρά μας να καθόμαστε και να πληρωνόμαστε και να ακούμε Beatles,Stones και Jethro αντί για "Άιντε Ρεγγίνα" και "Γλύκα γλύκα". Τα παιδιά έπαιξαν υπέροχα, αυθεντικά, είχαν πολύ προσεγμένο τον ήχο τους που προσέγγιζε πάρα πολύ τον παλιό αυθεντικό ροκ ήχο,είχαν και όνομα και έπαιζαν χρόνια στην πόλη "The Skelters".
Στο Τρίτο Στεφάνι που εκλήθην να διασκεδάσω τους καλεσμένους, πριν έρθει το ζεύγος σε έναν προτζέκτορα προβάλλονταν εικόνες από τη ζωή τους, από διακοπές,από τα παιδικά τους χρόνια από ένα σωρό στιγμές!Έβλεπες δυο πολύ όμορφα μελαχρινά παιδιά, συμπαθητικά, πολύ ερωτευμένα με μεγάλα μαύρα μάτια! Όταν έφτασαν μέσα σε κορναρίσματα και χειροκροτήματα και ήρθαν στο κέντρο του χώρου σοκαρίστηκα. Ο γαμπρός ήταν μια σκιά. Δεν είχε πάνω ούτε μια τρίχα, ούτε φρύδια, ούτε βλεφαρίδες,δυο μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια και βλέμμα μελαγχολικό που προσπαθούσε να χαμογελάει. Την ήξερα καλά αυτή την εικόνα. Χημειοθεραπείες. Έτσι όπως έμπλεκε η χτυπημένη υγεία του παιδιού με τη χαρά του γάμου του, θυμήθηκα τον κολλητό του πατέρα μου-λίγους μήνες πριν πεθάνει-στη βάφτιση του μικρού του γιου, που η χαρά ήταν μισή και ανακτεμένη με πίκρα, γιατί ο ίδιος ήταν σωματικά παρών αλλά δεν είχε σχεδόν καμία επικοινωνία με το περιβάλλον.
Μια φίλη μου μισεί το 4 επειδή έχει γωνίες και είναι τρομακτικό. Ευτυχώς ο τέταρτος γάμος μόνο γέλια και χαζοχαρούμενα σκηνικά είχε. Το πιο ωραίο ήταν ότι έσκασαν γαμπρός και νύφη με τη Harley Davidson και την τσακαλοπαρέα (όλοι μέλη του Harley Davidson club) και έγινε πανικός από τα μαρσαρίσματα και τις κόρνες! Αυτά είναι τα ωραία! Είπα και στον κιθαρίστα εκείνη την ώρα να παίξουμε το Born to be wild άλλα δεν το ήξερε ο σκυλάς!
Χτες το βράδυ συντελέστηκε το νούμερο 5! Αυτοί είχαν ζητήσει από την αρχή μόνο ρεμπέτικα και σκυλάδικα όσο πιο πολύ γίνεται. Τέλος πάντων πάιξαμε απ' όλα πάλι, ένας τύπος γύρω στα 45 ερχόταν κάθε τόσο και ήθελε να τραγουδήσει. Κάθε φορά που ερχόταν ήταν όλο και πιο κομμάτια.
- 25 χρόνια μουσικός είμαι ρε παιδιά, δεν είμαι κάνα ψώνιο ρε!
Ερχόταν κάθε τόσο η Χριστίνα και τον ηρεμούσε. Στο τέλος έγινε φασαρία, κανείς δεν είχε καταλάβει πως ήταν ο πατέρας της νύφης. Αν το ήξεραν απ' την αρχή θα τον άφηναν χωρίς σούξου μούξου, αφού αυτός πληρώνει στην τελική, ας κάνει ό,τι θέλει. Τραγούδησε τελικά και μπορώ να πω πως ήταν πολύ καλύτερος από τους τραγουδιστές που έχουμε εκεί, μετά φώναξε και τις δυό κόρηεςτου που ήταν κι αυτές τραγουδίστριες, πολύ γλυκιές φωνή και παρουσίες και τραγουδούσαν η μιά με το φόρεμα κι η άλλη με το νυφικό. Ανέβηκαν και κάτι άλλοι φίλοι τους τραγουδιστές, τόσοι πολλοί που αναρωτιόμουν μήπως είχαν και κανένα φίλο drummer στην παρέα να κάνει κι αυτός το κομμάτι του να με ξεκουράσει κι εμένα λίγο.
Τελικά το "καληνύχτα" στον κόσμο το είπε η νύφη, γιατί ως παιδί της νύχτας κι αυτή, ήξερε πώς είναι να μην μπορείς να σχολάσεις εξαιτίας 5-6 ατόμων που δε λένε να φύγουν όποτε από συναδελφική αλληλεγγύη το έληξε από μόνη της!God bless you all and have a nice life!
